Mestkevers, olifanten en een gescheurde broek

Vandaag zouden we Addo weer verlaten en naar Stormsriver (Garden Route National Park) vertrekken. Maar eerst hebben we nog in Addo rondgereden. We hebben weer de Domkrag loop gereden en de route via Lendlovu dam, Hapoor Dam, Rooidam en Gwarrie Pan (de omgekeerde route van gistermiddag). Ging prima, zelfs met een volgeladen auto. Op een of andere manier worden de koffers alleen maar zwaarder, in plaats van lichter...

Als eerste zagen we het jakhals paartje weer. Was wel grappig, lagen te rollen zoals honden soms doen. En toen sprong de ene jakhals speels naar de andere toe (dus we hebben een foto van een vliegende jakhals :-) ). Er waren vandaag extreem veel mestkevers op de weg. En aangezien die voorrang hebben en het niet de bedoeling is dat je ze plat rijdt, was het op een gegeven moment net een computerspelletje om ze te ontwijken. We gingen van links naar rechts en terug over de weg om alle mestkevers (en olifanten uitwerpselen) te ontwijken. Wat wel weer grappig is (en een tikkeltje onsmakelijk als je er te lang over nadenkt), is dat we ook mestkevers in de olifantenmest zagen en mestkevers die mestballen aan het rollen waren. Hadden we nog nooit gezien, dus dat was wel leuk!

We zagen ook nog kudu's, rode hartebeest, ibissen en een wrattenzwijn onderweg. Wat is dat beest eigenlijk lelijk zeg! Maar wel heel koddig om te zien :-) . Deze vond het trouwens geen probleem om even te poseren...

We zagen eerst weer weinig olifanten. Wel veel bewijs dat ze langs geweest waren, maar geen olifanten. Tot we bij de Rooidam waren, toen zagen we ineens een heel groot vrouwtje met een jonger olifantje (begon te drinken bij zijn moeder) en nog meer olifanten. Echt prachtig om te zien! We zagen verderop ook nog een mannetjes olifant. We hoefden Addo dus niet te verlaten zonder olifanten gezien te hebben.

En toen op weg naar Stormsriver Mouth, wat onderdeel uitmaakt van het Tsitsikamma deel van de Garden Route (tuin route). De weg naar Addo was nu helemaal geasfalteerd (twee jaar geleden reden we nog over een gravelweg) en ook de weg van Addo via Port Elizabeth was nu goed te bereiden (zonder allemaal wegwerkzaamheden). De rit verliep dus heel wat sneller dan 2 jaar geleden (gelukkig!). Onderweg zijn we nog even gestopt om geld te pinnen en te checken of de tour van morgenochtend nog door ging (wat inderdaad het geval was).

Eenmaal bij de receptie aangekomen duurde het extreem lang voordat we konden inchecken. Er was een Frans stel voor ons dat echt wel heel veel werk had, ze zijn zeker 20 minuten bezig geweest (hoe veel werk kan het zijn om een huisje te boeken...). Toen we eindelijk aan de beurt waren de sleutel meegekregen van Oceannette N. Daar aangekomen ging Conny even vooruit om foto's te maken. En toen zag ze dat het huisje niet heel erg geschikt was voor Lina. Je moest twee stenen trappen af (met elk zo´n 10 treden) voordat je bij de ingang van de accommodatie was en binnen waren de slaapkamers en de badkamer/toilet beneden. Dus even overlegd en weer terug naar de receptie. Toen Conny reserveerde, werd medegedeeld dat de Oceannette voor mindervaliden niet meer beschikbaar was, maar bij de receptie bleek dat ze die net aan mensen hadden uitgegeven die niet invalide waren en dat het huisje dus wel gewoon beschikbaar was geweest.

Maar eind goed al goed, we hebben nu een familie cottage met een heel klein trapje (3 treden). Ziet er uit als een blokhut, met prachtig uitzicht op zee en alles gelijkvloers. Dus iedereen tevreden! Echt top hoe er bij de receptie mee omgegaan werd en hoeveel moeite ze gedaan hebben om toch nog een geschikt(er) huisje te vinden, helemaal geweldig!

Vanavond hebben we in het restaurant gegeten (we hadden geen boodschappen gedaan en we vonden dat we best eens uit de band mochten springen). Was heerlijk!

Morgen gaan we, zoals gezegd een tour doen. Is een Woodcutters Journey die, volgens internet, door het Tsitsikamma woud leidt. Vertrekt om 11:30 uur, dus we hebben mooi de tijd om de was te doen (ze hebben hier wasmachines!).

Oja, die gescheurde broek. Nou die was dus van Conny en daar zit nu echt een gigantische (niet repareerbare) scheur in. Die ligt inmiddels in de vuilnisbak en de nieuw gekochte spijkerbroek (met dank aan Milady's) ligt klaar voor gebruik. Zie je wel dat het altijd heeeeel goed is om nieuwe kleren te kopen) :-)