Niet al te laat opgestaan (maar ook weer niet belachelijk vroeg) om naar Jerez de la Frontera te vertrekken. Er staat een aantal dingen op het programma: een Sherry proeverij, Flamenco en morgen een paardenshow. We hadden onze zinnen gezet op de rondleiding bij Sandeman van 12:00 uur en dat hebben we makkelijk gehaald. We wisten dat parkeren wel een dingetje zou worden, maar dat viel reusachtig mee. Nee, de auto kon niet voor de deur geparkeerd worden (maar wie had dat verwacht?) maar Cees kon wel voor de deur afgezet worden. Conny heeft de auto een straatje verderop geparkeerd. We hebben eerst maar even het museumpje bekeken. Daar werd door middel van borden uitgelegd hoe het hele productieproces in zijn werk gaat. Daarnaast waren er verschillende (oude) flessen te zien en ook afbeeldingen van reclames (wie kent ze niet...). Vervolgens alvast even in het winkeltje gekeken wat er zoal te verkrijgen was.

We waren ruim op tijd en hebben nog even rustig op een bankje gezeten (binnen, buiten was wel een tikkie warm) en om 12 uur begon de tour. Eerst werden we meegenomen naar gangpaden waar megaveel wijnvaten opgestapeld lagen. De wijnvaten zijn van Amerikaans eiken omdat die iets poreuzer zijn waardoor er een goede luchtcirculatie ontstaat. De wijnvaten worden nooit helemaal gevuld, 1/3 blijft vrij - weer voor diezelfde luchtcirculatie. De onderste vaten zijn de "Solera's" ("dicht bij de grond") en daar liggen dan weer in een pyramidevorm drie lagen vaten bovenop. De bovenste laag is de jongste Sherry, de onderste de oudste. En van boven naar beneden wordt iedere keer 1/3 bijgevuld (dus van de bovenste laag gaat 1/3 in het wijnvat daaronder en daarvan weer 1/3 in het wijnvat daaronder, etc.). Er wordt nooit meer dan 1/3 Sherry uit het onderste vat gehaald waarbij de wijn wordt verplaatst, niet het vat. Sommige vaten zijn al 121 jaar oud.

Daarna gingen we naar de ruimte waar meer wijnvaten lagen. Daar werd nog meer uitgelegd en werd er een film getoond over het ontstaan van Sandeman (George Sandeman die in 1790 geld leent van zijn vader om in Londen een in- en verkoop van wijn te beginnen). In 1805-1810 begon hij een wijngaard in Jerez en vanaf daar werd het steeds groter en uitgebreider. Sandeman produceert 5,5 miljoen Sherry per jaar waarvan er maar 24% in Spanje zelf blijft. De rest wordt geexporteerd over de wereld. De gids legde ook nog uit dat Sherry een imagoprobleem heeft, omdat er niet aangetoond kan worden hoe oud de Sherry is (omdat iedere keer 1/3 wordt bijgevuld). Daarom staan er ook geen jaartallen op de vaten, omdat het niets uitmaakt. Ook een goed of slecht wijnjaar maakt niets uit (zei de gids) omdat de wijn toch vermengt wordt met jonge wijn. Er is nog een probleem met de druivenranken, er schijnt een ziekte in de grond te zitten waardoor ze Amerikaanse druivenplanten moeten planten waarop de Spaanse druiven geent worden. Ook irrigatie mag niet, alleen via natuurlijke weg zoals regen is toegestaan. De wortels van de druivenplanten kunnen dan ook wel 4 tot 5 meter diep gaan. Was allemaal erg interessant om te horen.

Uiteindelijk hebben we wijn geproefd. De donkerste (zoetste) Sherry vond Cees het lekkerst en Conny (die geen alcohol lust) de minste vieze :-) . De "fino" vonden we beiden het minst lekker. We hadden bij Tripadvisor gelezen dat de tapas afgeraden werden. Een Belgisch stel had ze wel en wij waren maar blij dat we die € 14 in onze zak hadden gehouden (plakje kaas, plakje ham). Daarna zijn we nog even gaan shoppen waarbij Cees 2 (!) flessen Sherry heeft gekocht (uiteraard de zoetste) gemaakt van 100% Pedro Ximenez druiven.

's Middags stond een Flamenco voorstelling op het programma die om 14:30 begon. Het was inmiddels zo rond 13:00 uur dus het leek verstandig om eerst alvast naar de Flamenco taverne te rijden en daar in de buurt wat te eten. Het parkeren ging extreem makkelijk, in het straatje waar de taverne zat was een plek vrij. We wisten niet helemaal zeker of we daar ook echt mochten staan, aangezien er verbodsborden hingen (maar waar niemand zich aan scheen te houden). Mocht het fout gaan, dan zagen we dat later wel en werd het een dure lunch en voorstelling :-) .

In een klein restaurantje aan de overkant hebben we tapas als lunch gehad, was heerlijk. En om een uur of 2 zijn we naar de taverne gegaan. Er waren ook 2 busladingen met andere toeristen, in ieder geval een Belgische groep. Wij waren dan ook de enige die alleen de show + 2 drankjes hadden, de rest had er ook een lunch bij. Conny had van te voren de kaarten al besteld en vond prijs-kwantiteit van de lunch niet geheel in verhouding, vandaar alleen de drankjes :-) ). De eigenaar zocht een mooi tafeltje voor ons uit waar we een heel goed zicht hadden op het podium. De Flamenco show was erg indrukwekkend. Hun hele ziel en zaligheid werd erin gelegd en we hebben ervan genoten!

Na de show zijn we naar het Ibis hotel vertrokken. Het was de bedoeling dat we ook in het hotel zouden eten, maar het restaurant ging om 19:30 open en toen waren alle tafeltjes al bezet. Aangezien wij al ietsje vroeger naar beneden waren gegaan, vraag je je af hoe vroeg die mensen er moeten zijn gaan zitten... Omdat we geen zin hadden om te wachten op een leeg tafeltje zijn we naar de McDonalds aan de overkant gegaan. En daar hebben we ook prima gegeten (en gratis wifi!)

Morgen hebben we dus de paardenshow bij Fundación Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre die om 12 uur begint, maar waar we voor 11 uur de kaarten die we al gereserveerd hebben, moeten afhalen bij de kassa.