Fundación Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre

Vannacht goed geslapen, ondanks dat het absurd warm was in de kamer. We hadden de "airco" lager dan 10 graden staan, maar de lucht kwam uit zo'n piepklein roostertje, daar kon weinig verkoeling van komen. We zijn om 8 uur opgestaan zodat we wat buffer tijd hadden bij het ontbijt (voor het geval we weer moesten uitwijken naar een ander etablissement). Maar vanochtend ging het er in de ontbijtzaal anders aan toe dan gisteren bij het diner. Er was plek zat. Het ontbijt was redelijk, maar niet super. We hadden de spullen al in de auto gezet, zodat we na het ontbijt direct konden uitchecken.

Ruim voor 10 uur reden wij al richting Fundación Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre. En dat was nog best even zoeken. Niet zozeer naar de locatie, maar wel naar de kassa voor het omruilen van de e-tickets voor "echte" tickets (tja, ze hebben hier blijkbaar een ander beeld van e-tickets dan wij hebben. Waarom zou je e-tickets nu weer omruilen voor een fysiek kaartje?). Op een gegeven moment iets verder doorgereden en het eindelijk gevonden, Cees uit de auto gelaten en daarna de auto geparkeerd. Het parkeerterrein is de bocht om en dan de weg omhoog. Daar aangekomen kwam er direct een "parkeerwacht" naar Conny toe die zei dat ze er voor €5 de hele dag mocht parkeren. Okidoki, maaruh, ik heb geen contant geld bij me (en dat was niet gelogen, alleen betaalpassen. Gisteren bij de McDonalds het laatste contante geld opgemaakt). Er was een kleine taalbarrière, dus Conny met handen en voeten uitleggen dat ze geen contant had en als ze terugkwam wel zou betalen. Overigens, het was een gewoon openbaar parkeerterrein waar je gratis kunt parkeren. Dus het was vooral als inkomstenbron voor hemzelf dan dat je verplicht bent te betalen. En toen Conny op een hol en een draf naar de ingang waar Cees zat te wachten.

Eenmaal binnen gelijk maar even het souvenirwinkeltje onveilig gemaakt. Cees heeft - traditiegetrouw - een pet gekocht en Conny castagnettes met het logo erop. Daarna het terrein wat verkend (we waren toch veel te vroeg) en nog even gekeken bij de trainingen. Vervolgens zijn we maar vast naar de poort gegaan waar onze invalideplaatsen waren. Er was ook een Spanish Championship of Young Horses en in dat kader waren ze juist bezig om een paard (en ruiter) helemaal klaar te maken. Dus de haren van het paard werden gevlochten, etc. etc. Hartstikke leuk om eens te zien.

Zo rond 11:30 zijn we naar binnen naar de plaatsen gegaan. We hadden een prachtig zicht op de piste waar de show zou plaatsvinden. En wat een show! Was echt prachtig om te zien. Mooi om te zien hoe een ruiter het paard zover kreeg dat hij doet wat hij moet doen, maar ook indrukwekkend om te zien dat een paard al die dingen kan leren en weet wat hij moet doen door kleine aanwijzingen. De show duurde ongeveer 1,5 uur (met een korte pauze van 10 minuten om de piste weer in orde te maken). Tijdens de show mochten er geen foto's gemaakt worden of gefilmd worden.

Na de show zouden we nog naar Cadiz toe gaan om die stad te bekijken, maar het was inmiddels al na 14 uur. Eer dat we in Cadiz zouden zijn, zou je alweer ruim een half uur tot een uur verder zijn en dan werd het zo'n haastwerk. Daarnaast hadden we nog een paar uur reistijd voor de boeg. We hebben daarom maar besloten om terug te gaan naar het huisje en dan op ons gemakje wat te gaan eten. Aangekomen bij het parkeerterrein was het enorm druk met ouders die hun kinderen van school haalden. En de parkeerwachten waren in geen velden of wegen te bekennen. Conny had daadwerkelijk € 5 achteruitgehouden om te betalen (ondanks dat het dus eigenlijk niet hoeft), die hebben we maar in de pocket gehouden. Onderweg nog even gestopt om te tanken (morgen weer een langere reisdag). Gisteren was ons al opgevallen dat we wel heel veel rotondes tegenkwamen, vandaag hebben we ze geteld. Het waren er 10 gedurende max. 30 kilometer!

Toen we eenmaal in Calahonda waren hebben we nog even boodschappen gedaan en besloten om maar weer te gaan eten waar we eergisteren gegeten hadden. We hadden ons voorgenomen om nu iets anders te nemen dan paella, maar konden de verleiding niet weerstaan. Onder het genot van de zee met een ondergaande zon hebben we heerlijk paella gegeten (en Cees eindelijk zijn (vis)soepje vooraf).

Morgen gaan we naar Fort Bravo in Tabernas. Daar heeft Conny nog een verrassing(kje) voor Cees in petto.

P.S. De foto's van de show zijn met dank aan Fundación Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre.