De laatste dag... De White cliffs of Dover

Vandaag is dan toch echt de laatste volle vakantiedag in Wales & Engeland aangebroken. Het werd een zonovergoten dag waarop we naar de White cliffs of Dover zijn gegaan. We hebben, omdat het de laatste dag was, lekker uitgeslapen en rustig ontbeten. Daarna zijn we vertrokken. Onderweg zagen we nog een veld waarop ze rugby aan het spelen waren. De heenweg verliep voorspoedig totdat we bij de toegangspoort kwamen. Daar stond een behoorlijke file omdat je moet betalen voor parkeren en dat moet je doen als je de poort inrijdt. Wij vroegen ons nog af of het niet efficiënter was als je betaalde als je eruit reed, maar er zal vast over nagedacht zijn. Zien we ineens een man uitstappen terwijl de rij net weer mocht doorrijden. Huh? Bleek dat hij besloot om aan de kant van de weg eens even fijn bramen te gaan plukken! Die man is gek!

Na een tijdje konden ook wij door de poort en we konden de auto mooi vlak bij het bezoekerscentrum parkeren. Rolstoel uit de auto en toen rustig richting de kliffen gelopen. En we moeten die Engelsen toch eens vragen wat zij bedoelen met "graduate slope". Want bij ons betekent het dat je een geleidelijke stijging hebt. Hier betekent dat niks geleidelijks. We hebben er daarom voor gekozen om eerst een stukje niet-rolstoelpad te doen. Op advies van een man op een bankje zijn we daarna wel het rolstoelpad gaan volgen. Cees heeft het hele pad gelopen. We hebben onderweg wel even op bankjes gezeten, maar dat was deels uitrusten, maar deels ook van het uitzicht over het Kanaal genieten. Eenmaal boven op de heuvel hadden we een mooi uitzicht op de - inderdaad witte - kliffen van Dover. Met daaromheen aan de ene kant het Kanaal en aan de andere kant een prachtig landschap. Er liepen ook nog "wilde" paarden. Hoewel, gezien het aantal selfies dat men maakte waarbij je natuurlijk zo dicht mogelijk bij het paard moet staan en het bij voorkeur zelfs moet aanraken, zal het niet heel wild meer zijn. Blijft toch verbazingwekkend, het gedrag van toeristen... Conny is nog even een stukje naar beneden gelopen voor wat foto's en filmpjes terwijl Cees op de top bij de spullen bleef. Het was behoorlijk warm in de zon. Na een tijdje gezeten en genoten te hebben, zijn we weer rustig terug naar beneden gelopen, richting bezoekerscentrum.

Bij het bezoekerscentrum hebben we geluncht. Cees had de pompoensoep (hihi, moest hij er toch aan geloven) met brood en een flesje cola en Conny had de chocolade hazelnoot taart met een flesje 7up. Omdat we graag van het contante geld af wilden (anders moet je het toch maar weer omwisselen en met de huidige wisselkoers is dat zonde) hebben we wat souvenirs gekocht. Goeie smoes he? :-) . En omdat het zulk mooi weer was, was het natuurlijk ook echt tijd voor een ijsje dat we heerlijk in het zonnetje hebben opgegeten. Nog even een sanitaire stop en toen zijn we terug gegaan naar de auto op weg naar het vakantiepark.

Onderweg hebben we net buiten Dover nog even getankt, dan hoeven we dat morgen niet meer te doen. En ja hoor, zoals verwacht ook vandaag weer in de file met (zeer) langzaam rijdend verkeer. En dan vraag je je af waarom, want er was helemaal niets. Maar dan ook echt helemaal niets. Na ongeveer 10 kilometer reden we allemaal weer gewoon. Rare jongens die... Eenmaal in Minster zat Conny naar Cees te luisteren en reed pardoes de afslag voorbij. Maar geen man overboord, de navigatie brengt uitkomst :-) .

Vanavond gaan we alvast de meeste dingen inpakken. En morgen gaan we dan - opnieuw - richting Dover, maar dan om met de boot mee te gaan. En daarna de vermoedelijk lange rit door Frankrijk, België en Nederland. We rekenen maar op veel files (op een maandag). Staat tegenover dat als we de boot van 12 uur maar halen, we daarna alle tijd aan onszelf hebben.