Smokkelwaar en de Jamaica Inn

Vannacht nu eens geen lawaai op het dak. Desondanks zijn we vanochtend toch niet al te vroeg opgestaan. Na een rustig ontbijtje een kopje koffie gedronken en ondertussen gekeken wat voor weer het werd en wat we konden doen. De eerste helft van de dag zou bewolkt zijn maar 's middags zou het weer zonnig worden. Daarom leek het een goed idee om eerst maar eens een binnenactiviteit te gaan ondernemen en het werd: The Jamaica Inn.

Iets tegen twaalf uur zijn we naar Bolventor vertrokken. En toen we daar aankwamen, scheen de zon al volop. De Jamaica Inn is bekend door het boek van Daphne du Maurier en vertelt het verhaal van Mary Yellan die net haar beide ouders verloren en intrekt in bij haar oom en tante in de herberg de Jamaica Inn midden op de Bodmin Moore in Cornwall. Er ontstaat een heel verhaal over smokkelen waarin de Jamaica Inn een centrale rol heeft. De Inn stamt uit 1750 en is er nog steeds en is ook nog steeds een herberg waar je kunt slapen en eten. Maar er is ook museum dat gewijd is aan zowel Daphne du Maurier als aan het smokkelen. Volledig gelijkvloers dus prima te bezoeken. Er staan ook oude vaten waarop je kunt gaan zitten als je moe bent. Het museum was best interessant, vooral het smokkelmuseumdeel. Daar kun je dan weer leuke dingen lezen en zien over hoe er gesmokkeld werd en wat. Het beperkt zich niet tot Cornwall maar wat wel duidelijk wordt, is dat destijds smokkelen in Cornwall bijna "core business" was tot ongeveer 1845 toen er vrije handel ontstond en importheffingen verlaagd werden en er geen noodzaak tot smokkelen meer was. We hebben er een tijdje rondgelopen en ook nog een film gekeken over Jamaica Inn en het smokkelen. En nog een leuk weetje: het verhaal gaat dat Excalibur, het zwaar van Koning Arthur, na zijn dood door Sir Bedivere in een meer vlak bij de Jamaica Inn gegooid was zodat het teruggegeven werd aan de "lady in the lake". Grappig...

Na het museum zijn we in het restaurant wat gaan eten. Cees had de tomatengroentensoep, die noch naar tomaten, noch naar groenten smaakte (en er ook niet zo uit zag) maar op zich prima smaakte. Conny had de coronation chicken wat zoveel is als een broodje kipkerrie salade. Was ook prima. Geen geesten gezien of gehoord (wat ook 1 van de legendes is, ronddolende geesten in het restaurant en het hotel, vooral kamer 4). Daarna zijn we nog naar het winkeltje geweest waar we natuurlijk de gebruikelijke koelkastmagneten en pepermuntdoosjes hebben gekocht. Nog even een fotootje gemaakt van de piratenvlag en toen zijn we vertrokken naar een tuincentrum (jawel!) in de buurt.

Eenmaal aangekomen bij het "rolstoelvriendelijke" tuincentrum kwamen we er al rap achter dat ook hier rolstoelvriendelijk een breed begrip was. Ook een bizarre indeling. Vanaf het parkeerterrein moet je door een tunneltje met een helling, over het terrein van de verkoop van errug lelijke tuinornamenten de straat over steken om vervolgens weer een helling af te moeten naar het tuincentrum. Dat waren dus al 2 hellingen en dan ben je bij de voordeur. De tuinattributen zoals gereedschap enzo zijn wel makkelijk bereikbaar maar mocht je naar vaste planten willen kijken, dan moet je de volgende (nog steilere) helling af en als je het ook nog in je hoofd haalt om naar het toilet te gaan dan is daar... jawel, de vierde helling. Nou, na helling 2 hadden we het wel gehad. Conny heeft nog even snel een rondje gelopen bij de vaste planten om te kijken of het de moeite waard was. 13 in een dozijn, dus niet de moeite waard en we zijn dan ook maar weer weggegaan. Nog wel 2 bamboebogensets gekocht en van die plug-schijven (50 lijken toch echt te weinig).

Omdat we door het contante geld heen waren, zijn we op zoek gegaan naar een bank en zowaar, de navigatie heeft ons naar een pleintje geleid waar maar liefst 3 banken waren. Het pinnen was natuurlijk zo gepiept en toen zijn we weer teruggegaan naar het vakantiepark, zo'n 45 minuten verderop. Daar bleek het alweer (of nog steeds) bewolkt te zijn.

De activiteit van morgen laten we afhangen van het weer. Dus nog geen idee wat we gaan doen, dat zien we morgen dan wel weer. En hopelijk een rustige - dinosaurusvrije - nacht :-) .