Maar ik moet ook eten!
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Cees en Conny
10 September 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Vandaag rond een uur of 10 vertrokken richting Kgalagadi Transfrontier Park. Na uiteraard eerst even de dagelijkse beslommeringen zoals ontbijten, boodschappen, tanken, etc. Het is ons opgevallen dat er toch wel een verschil te merken is met de vorige 2 keer en deze reis. Op een of andere manier lijken de mensen iets minder vriendelijk en behulpzaam. In de supermarkt lijkt het alsof ze je eigenlijk liever niet helpen. Op zich ook wel logisch, want er zijn in het verleden allerlei beloften gedaan (door de overheid) die (nog) niet allemaal zijn nagekomen. Dus op zich kunnen we ons de frustratie wel voorstellen. We kunnen ons natuurlijk ook vergissen, maar het viel ons alle drie op.
Anyway, wij dus op weg naar Andriesvale. Is een lange rechte weg met weinig verkeer en net als vorig jaar bijzonder veel aangereden dieren (we hebben ze maar niet geidentificeerd, maar het waren er heel wat). Al vrij vlot kwamen we bij de Molopo Kalahari Lodge aan. We konden officieel pas vanaf 15 uur inchecken en we waren er al tegen 13 uur. Dus eerst even geluncht. Zou een kleine lunch moeten zijn. Dat was het niet. Mein Lieber wat een maaltijd om te verstouwen! Na het eten was de kamer klaar en hebben we de spullen uitgeladen. Lina heeft nog even gerust en toen zijn we richting Kgalagadi Transfrontier Park gegaan.
De weg er naartoe ging heel vlot, met een 45 minuten waren we er (daarom waren we ook in Andriesvale gaan overnachten, Kgalagadi zat vorig jaar al vol voor deze periode, zoveel huisjes zijn er ook niet, en dit was dichtbij). Dus wij naar de receptie.
Stond een familie behoorlijk moeilijk te doen en het duurde even voordat wij aan de beurt waren. De dame achter de receptie vroeg nog aan ons 'dit is niet de eerste keer dat jullie hier zijn, toch?' Want ze herinnerde ons nog van vorig jaar (weten niet zeker of dit nu een goed of een slecht teken was...). Permit mee en naar het tankstation om lucht uit de banden te laten lopen.
En daarna op weg. We waren nog maar net de poort door toen we de eerste gnoes en springbokken al zagen. Stukje verderop gemsbokken en struisvogels. Later nog een vogel (onbekend wat voor vogel), eekhoorns en een Kori Bustard (we weten nog steeds de Nederlandse vertaling niet). En toen waren we nog geen uur in het park! Het was eigenlijk een extraatje, omdat we helemaal niet van plan waren om vandaag al naar het park te gaan, maar we hadden geen zin om bij het huisje te gaan zitten hangen.
Op de terugweg vanuit Kgalagadi was het nog even spannend of we voor het donker bij de accommodatie terug zouden zijn. Met al die overstekende schapen, geiten, ezels en wat allemaal nog meer, vinden wij het altijd prettiger om voor het donker 'thuis' te zijn. We hadden nog een eh, bijzondere ervaring terug vanuit het Kgalagadi Transfrontier Park. Langs de kant van de weg hadden pa en moe drie kids naar de straat gestuurd met een pijl en boog om te 'dansen' voor voorbij rijdende toeristen. Nu hadden wij een fotootje gemaakt en gefilmd (inderdaad, beter van niet, maar we hebben het toch gedaan). Het oudste jongetje stond er namelijk op de heenweg ook al en op de terugweg dus weer. Das dus 45 minuten heen, 45 minuten terug en we zijn toch wel een 1,5 uur in de Kgalagadi geweest. Kortom, het knaapje stond er dus zeker al 3 uur. Vonden wij een beetje sneu, dus wij snel een foto gemaakt en een stukje gefilmd en geld betaald om te zorgen dat het jochie toch enige verdienste had (en niet eens een lullig bedrag).
Komt moeders aan. Zegt ze 'Zo weinig? Maar ik moet ook eten'. Pardon? Laten we het zo zeggen: we hebben ons er even over eh... verwonderd :-)
En we waren voor het donker thuis. Bij Molopo gegeten. Nou, als je dacht dat de lunch 'huge' was, dan heb je het diner nog niet gezien. Wat een mega grote porties (duurste was 120 Rand, dat is dus zo'n 13 Euro) en dat was een T-bone steak van 800(!) gram. Conny had de spareribs 'Ladies portion'. Als dat de ladies portion is, willen we niet weten wat de grote portie was. Lina kreeg niet 1 maar 2 springbok snitzels. Is dus ook niet allemaal opgegaan... Of we een doggy bag wilden. Nou, laten we dat maar niet doen :-)
Morgen gaan we echt naar Kgalagadi Transfrontier Park. We gaan in ieder geval zelf rondrijden, maar proberen ook nog wat game drives te doen (als die gaan natuurlijk). Morgen dus meer...
Anyway, wij dus op weg naar Andriesvale. Is een lange rechte weg met weinig verkeer en net als vorig jaar bijzonder veel aangereden dieren (we hebben ze maar niet geidentificeerd, maar het waren er heel wat). Al vrij vlot kwamen we bij de Molopo Kalahari Lodge aan. We konden officieel pas vanaf 15 uur inchecken en we waren er al tegen 13 uur. Dus eerst even geluncht. Zou een kleine lunch moeten zijn. Dat was het niet. Mein Lieber wat een maaltijd om te verstouwen! Na het eten was de kamer klaar en hebben we de spullen uitgeladen. Lina heeft nog even gerust en toen zijn we richting Kgalagadi Transfrontier Park gegaan.
De weg er naartoe ging heel vlot, met een 45 minuten waren we er (daarom waren we ook in Andriesvale gaan overnachten, Kgalagadi zat vorig jaar al vol voor deze periode, zoveel huisjes zijn er ook niet, en dit was dichtbij). Dus wij naar de receptie.
Stond een familie behoorlijk moeilijk te doen en het duurde even voordat wij aan de beurt waren. De dame achter de receptie vroeg nog aan ons 'dit is niet de eerste keer dat jullie hier zijn, toch?' Want ze herinnerde ons nog van vorig jaar (weten niet zeker of dit nu een goed of een slecht teken was...). Permit mee en naar het tankstation om lucht uit de banden te laten lopen.
En daarna op weg. We waren nog maar net de poort door toen we de eerste gnoes en springbokken al zagen. Stukje verderop gemsbokken en struisvogels. Later nog een vogel (onbekend wat voor vogel), eekhoorns en een Kori Bustard (we weten nog steeds de Nederlandse vertaling niet). En toen waren we nog geen uur in het park! Het was eigenlijk een extraatje, omdat we helemaal niet van plan waren om vandaag al naar het park te gaan, maar we hadden geen zin om bij het huisje te gaan zitten hangen.
Op de terugweg vanuit Kgalagadi was het nog even spannend of we voor het donker bij de accommodatie terug zouden zijn. Met al die overstekende schapen, geiten, ezels en wat allemaal nog meer, vinden wij het altijd prettiger om voor het donker 'thuis' te zijn. We hadden nog een eh, bijzondere ervaring terug vanuit het Kgalagadi Transfrontier Park. Langs de kant van de weg hadden pa en moe drie kids naar de straat gestuurd met een pijl en boog om te 'dansen' voor voorbij rijdende toeristen. Nu hadden wij een fotootje gemaakt en gefilmd (inderdaad, beter van niet, maar we hebben het toch gedaan). Het oudste jongetje stond er namelijk op de heenweg ook al en op de terugweg dus weer. Das dus 45 minuten heen, 45 minuten terug en we zijn toch wel een 1,5 uur in de Kgalagadi geweest. Kortom, het knaapje stond er dus zeker al 3 uur. Vonden wij een beetje sneu, dus wij snel een foto gemaakt en een stukje gefilmd en geld betaald om te zorgen dat het jochie toch enige verdienste had (en niet eens een lullig bedrag).
Komt moeders aan. Zegt ze 'Zo weinig? Maar ik moet ook eten'. Pardon? Laten we het zo zeggen: we hebben ons er even over eh... verwonderd :-)
En we waren voor het donker thuis. Bij Molopo gegeten. Nou, als je dacht dat de lunch 'huge' was, dan heb je het diner nog niet gezien. Wat een mega grote porties (duurste was 120 Rand, dat is dus zo'n 13 Euro) en dat was een T-bone steak van 800(!) gram. Conny had de spareribs 'Ladies portion'. Als dat de ladies portion is, willen we niet weten wat de grote portie was. Lina kreeg niet 1 maar 2 springbok snitzels. Is dus ook niet allemaal opgegaan... Of we een doggy bag wilden. Nou, laten we dat maar niet doen :-)
Morgen gaan we echt naar Kgalagadi Transfrontier Park. We gaan in ieder geval zelf rondrijden, maar proberen ook nog wat game drives te doen (als die gaan natuurlijk). Morgen dus meer...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
