Op zoek naar onze roots...

Vandaag was het dan zover! We gaan op zoek naar onze roots in Ubeda! Nou moet je je daar ook weer niet teveel van voorstellen. Het is niet zo dat we lang gezochte familieleden gaan opzoeken, maar de opa en oma van Cees komen uit Spanje en wel uit Ubeda, dus toch wel eens leuk om daar te kijken.

Tegen 11 uur begonnen we na het ontbijt aan de lange, lange, lange rit naar Ubeda. Zelfs Granada, dat op de kaart toch niet super ver af ligt, vonden we nog best een eind rijden, en dan ben je pas op de helft. Onderweg eigenlijk alleen maar olijfbomen gezien. Duizenden olijfbomen en sommige op plekken waarvan je je afvraagt hoe die in hemelsnaam geoogst kunnen worden (steile hellingen enzo).

Zo rond 14 uur waren we dan toch in Ubeda aangekomen. Eerst maar eens naar het hotel. Tjonge jonge, dat waren me toch smalle steegjes... Maar, hotel gevonden, koffer, rolstoel en Cees gedropt en daarna de auto maar gelijk in de openbare parkeergarage geparkeerd. Leek ons toch handiger dan rondjes moeten rijden door smalle steegjes op zoek naar een gratis parkeerplekje. Met natuulijk het risico dat we hem anders terugvinden dan dat we hem neergezet hadden (tja, die steeg wordt echt niet breder...).

En toen met Cees en rolstoel door Ubeda heen. Dat was me nog een behoorlijke klus. De straten lopen op een of andere manier altijd omhoog (en zelden omlaag :-) ). Het was inmiddels ook al tegen 15 uur, dus eerst maar eens bij een taperia tapas gegeten. Of eigenlijk racion (iets grotere tapas). Was heerlijk!

En daarna Ubeda gaan verkennen. We hadden een route uitgestippeld waar we langs de meeste bezienswaardigheden kwamen. En langs Pinokkio, een ijssalon. Tja, dat konden we natuurlijk niet weerstaan met dat warme weer (zo'n 30 graden). Dus heerlijk een ijsje gegeten op het terras in een rustig straatje. En toen weer verder. Onderweg nog gestopt bij Tito, de keramiek maker en wat leuks voor thuis gekocht. Uiteindelijk zijn we op het Plaza Vasquez de Molina uitgekomen. Bleek dat er ook een toeristentreintje reed. En wie toeristentreintje zegt, zegt Conny :-) . Dus kaartje gekocht (was ook nog wel een dingetje) en als enige gasten met het treintje mee. Omdat de gids alleen Spaans sprak (en wij dus niet) en omdat het daardoor een "panoramische tour" werd, kregen we een kortingsbon op entree voor de synagoge (waar we uiteindelijk niet naar toe zijn gegaan). De tour was best grappig. Niet super, je ziet meer woonwijken dan bezienswaardigheden, maar je krijgt lui zittend in zo'n wagonnetje toch een beeld van de stad. Hij reed ook nog buitenom en daar had je echt een fantastisch uitzicht op de olijfbomen en bergen. Aan het einde van de rit nog even wat foto's op het plein gemaakt en toen weer terug naar het hotel gelopen. Heerlijk over de klinkerkopjes heen, dus het kan niet anders of Cees heeft een hersenschudding opgelopen. Hier en daar nog wat familie gezien (tenminste, dat houden we ons maar voor :-) ).

's avonds hebben we nog heerlijk buiten gezeten op het terras bij het hotel. Conny heeft in een lokale supermarkt nog een fles water (5 liter voor € 1) en knabbels (ook € 1) gehaald om even water bij te kunnen tanken. En vannacht slapen we dus in Ubeda.

Morgen gaan we weer terug naar Sitio de Calahonda met onderweg nog een stop (als het goed is) bij de grotten van Pinar.