The Hawk walk

De dag begon vandaag met een aantal oepsjes. Cees stond om 07:30 uur al naast het bed, in de veronderstelling dat hij zich verslapen had en dat het al 10:30 was. Pas toen Conny vroeg waarom hij zo vroeg op was, viel het kwartje pas... En Conny had de reistijd naar onze excursie van vandaag hetzij verkeerd gezien in de navigatie of iets verkeerd ingevuld ofzo. Want vooraf had ze nagekeken dat het een uurtje rijden was en toen we de navigatie in de auto aan zetten, bleek dit 1,5 uur te zijn! Gelukkig waren we een half uur te vroeg vertrokken, in verband met eventuele vertragingen onderweg ofzo. En op de snelweg schoot het flink op dus uiteindelijk kwamen we 10 minuten voor 13 uur aan bij Riverside camp in South Molton. Ruim op tijd. Onderweg zagen we op de snelweg nog een auto die klemgereden werd door 2 politiewagens en iets later zagen we een derde wagen aan komen rijden. We weten niet wat er aan de hand was. Zo tegen 13 uur kwam Nigel Penfold, de valkenier, aan en zijn we gelijk naar het veld gegaan waar we... met een "Harris Hawk" gingen vliegen. Nou ja, de woestijnbuizerd vliegt en wij vangen hem op. Op het veld werden we voorgesteld aan Cassius, een mannetjes woestijnbuizerd van 11 jaar oud die al sinds dat hij 3 maanden was getraind werd door Nigel.

Naast het landen en vertrekken vanaf onze armen, werd er ook veel verteld over de vogel. Hoe hij getraind wordt, waarom hij doet wat hij doet. Maar ook over zijn fysieke eigenschappen zoals klauwen, ogen, veren, snavel etc. Dat hij vooral gek is op de pootjes van een kuikentje en niet dol is op konijnenvlees. Dat hij wel konijnen en fazanten vangt, maar geen vliegende vogels (opa kwam tijdens de sessie een kijkje nemen en Conny vreesde even dat hij de volgende op het menu was). Op de vraag waarom Cassius getraind was om fazanten te vangen was het antwoord "omdat het lekker vlees is". Oftewel, ze delen de buit :-) . Als je je vuist dichthoudt (met of zonder pootje) dan gaat hij op je hand springen enzo. En we moesten een pootje zo stevig mogelijk vasthouden, maar dan merk je hoe sterk zo'n vogel is! Later schoot Nigel met een katapult het een en ander in de lucht en dan moest Cassius dat opvangen in de lucht. Nou ja, dat was het plan. Nigel vertelde dat dit niet is wat een woestijnbuizerd van nature makkelijk kan en doet en dat het 50% van de tijd goed gaat en dat dit op zich al best knap is. Vandaag had Cassius er 3x voor nodig, maar de derde keer ving hij het dan ook keurig op vanuit de lucht. Moeten wij proberen :-) .

Het was echt superinteressant en vooral ook erg leerzaam. We hebben in dat uur (de sessie duurt een uur) meer geleerd dan in al de tijd dat we op school gezeten hebben. Dat we met ons 3-en waren hielp natuurlijk ook mee. Het was de hele tijd bewolkt maar droog geweest maar aan het einde van de sessie begon het te regenen en net als wij, houdt Cassius ook niet van regen en zijn we daarom gestopt. Daarna hebben we nog wat warms gedronken in het restaurant bij de camping. Het was een fantastische middag en we hadden het niet willen missen!

Iets na 14:30 zijn we vertrokken naar "The Corn Dolly". Dat is een soort theehuisje in South Molton waar je heel veel lekkers hebt. Van taarten tot sandwiches. Cees had de, jawel, zoete aardappel met sinaasappel soep en een ham/kaas omelette. Conny had de Corn Dolly club sandwich. Alles was hartstikke lekker en het was een prima late lunch. Daarna zijn we weer rustig teruggereden naar het park. We kwamen onderweg nog even in de file. Er was namelijk een botsing gebeurd en daar maken ze hier nogal een heisa van met meerdere politiewagens, een ambulance etc. Ze stonden op de vluchtstrook, maar blijkbaar was het toch voldoende om een mega-lange file te veroorzaken. En het verkeer moet zichzelf maar redden, want er wordt verder niets afgezet. Maar we verbazen ons hier wel over meer dingen in het verkeer.

Ongeveer 17:30 kwamen we weer aan op het park. We hebben maar wat later gegeten dan normaal, aangezien we pas rond 15 uur geluncht hadden. En we hadden nog Chinees over van gisteren. Was een prima maaltijd. En nu zitten we wat televisie te kijken (Cees kijkt naar Walker, Texas ranger en Conny niet :-) ).

Morgen gaan we in ieder geval naar de Plant World Superstore. Daar heeft Cees zijn oog op laten vallen en aangezien een kinderhand gauw gevuld is... En vermoedelijk gaan we richting Cornwall. Eens eventjes daar kijken. En misschien, heel misschien, kunnen we wel uitslapen???? Nah...