West Coast National Park
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Cees en Conny
01 September 2010 | Zuid-Afrika, Pretoria
Gisteren hadden we afgesproken dat we om 10 uur de accommodatie zouden verlaten. Volgens het meisje van het huisje was er geen haast, mocht ook rustig 12 uur zijn, maar dat vonden wij niet zo'n goed idee. Vandaag gingen we namelijk naar West Coast National Park en met een ritje van zo'n 2 a 2,5 uur met eerst nog boodschappen doen, wilden we het niet te laat maken. Dus om 10 uur hadden wij de auto al ingeladen, sleutel overgedragen en op weg. Zoals gezegd, eerst even boodschappen gedaan. Avondeten voor vanavond en morgenavond gekocht (in West Coast is niets te krijgen, zelfs het restaurant gaat om 18 uur dicht).
En toen op weg. Onderweg regende het (ja, was voor ons ook voor het eerst...) en hoe dichter we bij Kaapstad kwamen, hoe harder het ging regenen. Maar op weg van Kaapstad naar West Coast wisselden zon en regen elkaar steeds af en toen we eenmaal bij West Coast National Park waren, was het droog en scheen de zon!
Aangekomen bij de poort eerst nog even een 'paniek-momentje' (nou ja, paniek... :-) ) toen Cees zijn Wild Card niet kon vinden. Grrrr. Uiteindelijk bleek die gewoon in de portemonnaie te zitten (duh!). Bij de poort de kaarten gegeven en we konden door. Er stond wel een bordje 'Beware of the bees' (huh?). We waren nog maar net de poort door, en toen zagen we een caracal lopen! Conny had haar fototoestel natuurlijk in haar rugzak zitten en die lag op de achterbank (uiteraard...) en Cees moest nog even naar de camera graaien, maar we hebben hem!
Op video dus, niet op foto (maar die halen we wel van de camerabeelden af). Een super verrassing dus! Hij bleef rustig op de weg lopen en trok zich van ons niets aan. Prachtig!
En na een tijdje genoten te hebben, zijn we weer verder gereden richting Geelbek (waar een restaurant zit, een winkeltje en, nog belangrijker, toiletten). We kwamen ongeveer 13:00 uur aan dus we besloten om daar eerst te lunchen (we konden toch niet voor 14 uur het huisje in). Nog even in het winkeltje gekeken en toen naar het huisje toe. Ingecheckt en we hadden huisje nummer 1, speciaal aangepast voor gehandicapten. En ineens wisten we ook waarom er een bordje 'Beware of the bees' hing bij de poort. Aan de achterkant van het huisje was het vergeven van de bijen! Dus Conny terug naar de receptie. Schijnt dat die beesten nogal plotseling gekomen waren (hoewel, hoe plotseling kan het zijn, het bordje hing er al) dus bij de receptie waren ze ook onaangenaam verrast. Konden wel een ander huisje krijgen, maar dat was niet aangepast voor invaliden. Komt erop neer dat alleen de douche iets anders is, maar voor Lina prima te doen. Dus wij naar huisje 10. Onderweg kwamen we langs huisje 8, ook hartstikke veel bijen (zelfde plek).
Nadat we de spullen uit de auto geladen hebben, zijn we weer op pad gegaan. Onderweg veel struisvogels gezien en ander gevogelte en 1 schildpad (wij snappen ook niet waar de rest is gebleven).
Ondertussen zitten we bij de open haard (het systeem van rookafvoer blijkt niet helemaal lekker te werken, dus inmiddels prikken de ogen wat). Morgen gaan we West Coast verder verkennen.
En toen op weg. Onderweg regende het (ja, was voor ons ook voor het eerst...) en hoe dichter we bij Kaapstad kwamen, hoe harder het ging regenen. Maar op weg van Kaapstad naar West Coast wisselden zon en regen elkaar steeds af en toen we eenmaal bij West Coast National Park waren, was het droog en scheen de zon!
Aangekomen bij de poort eerst nog even een 'paniek-momentje' (nou ja, paniek... :-) ) toen Cees zijn Wild Card niet kon vinden. Grrrr. Uiteindelijk bleek die gewoon in de portemonnaie te zitten (duh!). Bij de poort de kaarten gegeven en we konden door. Er stond wel een bordje 'Beware of the bees' (huh?). We waren nog maar net de poort door, en toen zagen we een caracal lopen! Conny had haar fototoestel natuurlijk in haar rugzak zitten en die lag op de achterbank (uiteraard...) en Cees moest nog even naar de camera graaien, maar we hebben hem!
Op video dus, niet op foto (maar die halen we wel van de camerabeelden af). Een super verrassing dus! Hij bleef rustig op de weg lopen en trok zich van ons niets aan. Prachtig!
En na een tijdje genoten te hebben, zijn we weer verder gereden richting Geelbek (waar een restaurant zit, een winkeltje en, nog belangrijker, toiletten). We kwamen ongeveer 13:00 uur aan dus we besloten om daar eerst te lunchen (we konden toch niet voor 14 uur het huisje in). Nog even in het winkeltje gekeken en toen naar het huisje toe. Ingecheckt en we hadden huisje nummer 1, speciaal aangepast voor gehandicapten. En ineens wisten we ook waarom er een bordje 'Beware of the bees' hing bij de poort. Aan de achterkant van het huisje was het vergeven van de bijen! Dus Conny terug naar de receptie. Schijnt dat die beesten nogal plotseling gekomen waren (hoewel, hoe plotseling kan het zijn, het bordje hing er al) dus bij de receptie waren ze ook onaangenaam verrast. Konden wel een ander huisje krijgen, maar dat was niet aangepast voor invaliden. Komt erop neer dat alleen de douche iets anders is, maar voor Lina prima te doen. Dus wij naar huisje 10. Onderweg kwamen we langs huisje 8, ook hartstikke veel bijen (zelfde plek).
Nadat we de spullen uit de auto geladen hebben, zijn we weer op pad gegaan. Onderweg veel struisvogels gezien en ander gevogelte en 1 schildpad (wij snappen ook niet waar de rest is gebleven).
Ondertussen zitten we bij de open haard (het systeem van rookafvoer blijkt niet helemaal lekker te werken, dus inmiddels prikken de ogen wat). Morgen gaan we West Coast verder verkennen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
