Geen stoom maar diesel en een afternoon tea

Vanochtend hoefden we nergens naar toe en we hebben dan ook heerlijk rustig aan gedaan. Lekker uitgeslapen, rustig ontbeten, wat aangeklungeld en later geluncht. Vanmiddag zouden we met de stoomtrein mee van Aviemore naar Broomhill. De trein zou om 14:45 vertrekken maar omdat je toch eerder aanwezig moet zijn (vooral wij met een rolstoel) en omdat je nooit weet hoe lang je hier over een rit doet, zijn we rond 13 uur vertrokken. De rit ging aardig voorspoedig en zo tegen kwart voor 2 waren we in Aviemore. Conny had van te voren al opgezocht waar je het beste kon parkeren voor gehandicapten en de navigatie bracht ons er zo naar toe.

Het was inderdaad een prima parkeerplaats en we konden makkelijk op het perron komen. Als eerste zijn we naar de shop geweest waar we de kaartjes konden ophalen. Daar hoorden we dat de stoomtrein kapot was en dat we daarom vandaag met een diesellocomotief zouden reizen. No problem. Hoewel, voor de monteurs wel, want de stoomtrein kon zeker tot zaterdag niet rijden, als hij dan al gerepareerd was. Het klonk wel als een ernstig gebrek. Voor ons maakte het niets uit, stoom, diesel. Als 'ie maar rijdt. Omdat we toch tijd zat hadden, hebben we nog even in het winkeltje rondgelopen en de gebruikelijke souvenirs gekocht (we zullen maar niet zeggen wat). Toen de trein gearriveerd was, werden we naar de coupe gebracht. En wie we ook tegenkwamen, ze waren allemaal even aardig en hulpvaardig.

We hadden een coupe voor onszelf in de eerste klasse. Dat was niet geheel toevallig, want zo hadden we ook gereserveerd. Want je kon namelijk een gewoon kaartje kopen, maar ook een afternoon tea reserveren in 2e of 1e klasse. Dat is natuurlijk helemaal leuk, en dat hebben we dan ook maar gedaan en als we dan toch uitpakken, dan maar gelijk goed. Daarom hebben we een coupe voor 2 personen in de eerste klasse inclusief afternoon tea gereserveerd. De tafel was al gedekt en er stond een keurig naambordje op de tafel. De trein had een beetje vertraging omdat een groep mensen in Boat of Garten stond terwijl ze in Aviemore hadden moeten zijn. En het was niet zomaar een groep, maar een groep met mensen in een rolstoel, met krukken, slecht ter been. Voordat die allemaal in de trein geladen waren, waren we wat tijd verder. Maar uiteindelijk vertrokken we zo'n 10 minuten later richting Boat of Garten, het eerste tussenstation. Ondertussen was bij ons de thee, koffie en allemaal lekkers gebracht. Scones, sandwiches, cakes, macarons, etc. Wat een feestje: en in de trein, en met lekkers! Bofferts dat we zijn :-) .

Onderweg zag je vooral veel prachtige natuur, schapen en mooie huizen langs de rails. Eenmaal aangekomen in Boat of Garten hebben we daar even op het station gewacht totdat de conducteur "all on board" riep (grappig, het was net een film) en we weer verder reden naar Broomhill. Er kwam nog een conducteur zeggen dat we midden in een weiland zouden stilstaan, zodat de locomotief gerangeerd kon worden van achter naar voor de trein voor de terugrit naar Aviemore en dat we dan vooral niet moesten uitstappen. Nou, wij waren helemaal niet van plan om uit te stappen.

Toen de locomotief eenmaal voor de wagons stond (en dat ging met veel letterlijke horten en stoten) reden we terug via Boat of Garten naar Aviemore waar we iets voor half 5 aankwamen. Conny zou nog even naar het toilet op het station, maar ja, een damestoilet dus bommetjevol. Hou het wel op... We hebben nog wat foto's gemaakt van het station en daarna zijn we rustig naar de auto gelopen. Ook de terugrit naar het huisje ging prima. Er was op een gegeven moment wel een autootje dat wel heeeel erg langzaam reed. Voorzichtigheid is natuurlijk altijd goed, maar je kunt ook overdrijven. Je mag over die smalle wegen 97 kilometer per uur, dat rijden wij overigens nooit, maar deze reed 45-50 en heuveltje op zo'n 20 kilometer per uur. Ja, das wel erg langzaam... Maar de persoon in kwestie sloeg af, lost zichzelf ook weer op. En rond 17:30 waren we weer terug bij de accommodatie.

We hebben besloten dat we de rit van Schotland naar Wales toch in tweeën knippen. Dat betekent wel dat we een dag eerder vertrekken uit Tomintoul, maar betekent ook dat we niet 1 lange rit hebben van zo'n 8 uren (zonder files) maar 2 ritten van 4 uren waardoor we ook nog gelegenheid hebben om onderweg rustig aan te doen, iets te bekijken, meerdere stops te houden, etc. Kunnen we ook fijn rustig aan doen met het inpakken van de spullen en hoeven we niet voor 10 uur het huisje uit te zijn. Ook wel weer wat waard. Dus morgen een tussenstop in Creetown wat niet al te ver bij Dumfries vandaan ligt.

En dan is vanavond ineens onze laatste avond in het huisje... Daar gaan we eens goed van genieten!