Alweer Camel Trophy?

Vandaag ontbeten in het restaurant (zat bij de prijs in, we weten ook niet waarom). Daarna hebben we de korte route gereden (Lammertjiesleegte, 13 km.) en 's middags hebben we de grote route gereden (Potlekkertjie Loop in combi met de Klipspringerpas, 45 km.). En weer zijn we erin getrapt... Ja hoor, de weg is geschikt voor alle voertuigen. Nou, daar denken wij inmiddels dus weer anders over. Het begin van de route (de eerste 25-30 km.) was prima te berijden. Soms een beetje hobbelig, maar dat zijn we gewend. Maar daarna begon het. De weg werd hobbeliger en hobbeliger met steeds grotere stenen, kloven in de weg, steeds steiler en vooral steeds smaller. En maar hopen dat we geen tegenligger tegenkwamen (waarom het geen eenrichtingsverkeer is, is ons een raadsel).

Daar staat tegenover dat we wel veel dieren hebben gezien. Geen echt spectaculaire dieren (behalve Lina die vermoedelijk een Afrikaanse wilde kat heeft gezien, maar Cees en Conny hebben hem niet gezien en Lina vond namelijk dat het op een gewone kat leek, maar volgens ons lopen die er niet). Maar wel zebra's, kudu's, steenbokjes, schildpadden, struisvogels (heel veel struisvogels), springbokken, gemsbokken enzovoort. Al met al een prima rondrit, zij het soms naar onze zin een tikkie te spannend. Het was vandaag wat frisjes met slechts een graad of 15 a 17, dus vergeleken met gisteren (rond de 25 graden) en de dag daarvoor (rond de 35 graden) wel weer even wennen. Maar de zon scheen heerlijk, we zaten lekker in de auto, dus prima uit te houden.


Vanavond voelde Lina zich niet lekker, dus die is met een paar Imodium achter de kiezen vroeg naar bed gegaan.

Inmiddels staat de teller op ruim 3200 kilometer en morgen hebben wel nog een lange(re) rit, ruim 400 kilometer, naar Mountain Zebra National Park voor de boeg. Hopelijk met niet te veel wegwerkzaamheden :-) .