En weer terug naar Beijing

Vanochtend weer om 08:30 opgestaan en gelijk maar vast de spullen ingepakt. Dat ging allemaal voorspoedig dus voor 09:30 zaten we al aan het ontbijt. Niets bijzonders, prima ontbijt. Daarna zijn we naar de kamer gegaan voor een sanitaire stop en hebben we gelijk de spullen meegenomen naar beneden. Conny moest nog even wat afval weggooien en wilde nog een fotootje maken van de elektriciteitskabels die door de bomen heen hangen. Maar dom genoeg vroeg ze eerst aan de dame van de excursiebalie, waar je ook het vervoer naar vliegveld en station regelt, of het de bedoeling was dat we bij de receptie zouden wachten op onze rit naar het station. De dame schoot direct in de actie en er werd meteen een chauffeur gemobiliseerd. Tja, dat was nou ook weer niet de bedoeling. Dus snel het afval in de prullenbak gedeponeerd, fotootje gemaakt van de kabels en hup de auto in. Ze waren met z'n tweeen en de ene - die niet reed - wist wel de weg, de ander blijkbaar niet. En laat die nou net de chauffeur zijn. We waren heel even in de veronderstelling dat het een soort stagiair was, maar later bleek dat hij die andere man alleen even afzette ergens (weten niet waar). Het was best druk onderweg maar niettemin waren we met zo'n 45 minuten bij het station in Xi'an. Vermoedelijk omdat ook deze chauffeur ieder leeg plekje op de weg benutte. Er was al gezegd dat ze in Xi'an nog gekker reden dan in Beijing. Of wij treffen het iedere keer met chauffeurs, dat kan natuurlijk ook :-) .

Op het station gelijk maar door de beveiliging gegaan, koffertje laten scannen en naar de wachtruimte B1. Iedere trein heeft een specifieke wachtruimte en op de borden staat aangegeven welke wachtruimte voor welke trein is. Net zoals op een vliegveld. Het was een drukte van belang en omdat we precies rond lunchtijd zouden vertrekken en we op dat moment nog geen zin hadden om te lunchen, hebben we even wat etenswaren in het supermarktje gehaald. Cakejes, beef jerky, tucjes en worstjes. Ongeveer een half uurtje van te voren werd er opgeroepen om je klaar te maken voor check in en al spoedig konden we naar het perron (1). We zaten in de eerste wagon, maar waar waren nu die stoelen? Wagon 1 begon met rij 3 en wij hadden rij 2. Maar even navragen. Bleek dat wij de stoelen hadden in de business class wagon. Okidoki. Natuurlijk geen business class stoelen (waarbij je de benen omhoog kunt doen en die je in een ligstand kunt zetten) maar ook hele toffe lederen stoelen. Lekker breed en megaveel beenruimte (we konden onze benen voluit strekken). We kregen ook nog snackjes en een vochtig doekje. We voelden ons de koning te rijk. Stipt op tijd (13:18) vertrok de trein naar Beijing. Het is een rit van iets meer dan 4,5 uur maar met deze zitplaatsen prima uit te houden. De business class stoelen zijn 2x zo duur. Alleen voor het strekken van je benen! We zijn blij dat we dat niet betaald hebben (in tegenstelling tot heeeeele belangrijke Engels sprekende reizigers. Phoe, wat waren die 'high maintenance' zeg. Er moest thee komen, dekentjes, etc. Nee, dan wij gepeupel, wij zijn snel tevreden :-) ). De trein heeft onderweg gemiddeld zo'n 300 kilometer per uur gereden. Das best hard, maar als je zo in de trein zit, merk je dat eigenlijk helemaal niet. Behalve als je probeert te filmen dan... Woesj weg.

Om 17:55 reed de trein het station van Beijing West binnen en na wat snelle foto's zijn we naar de taxi standplaats gegaan. Het was een tikkie drukker op het station dan toen we naar Pingyao vertrokken. Tjonge, jonge wat een mensenmassa. Kun je nagaan hoe het met Chinees nieuwjaar moet zijn! We hadden opzettelijk geen transfers geregeld vanaf het station naar het hotel, aangezien we overwogen om op het station te eten. En omdat het natuurlijk best prijzig is, al die prive taxi's. En vanaf het station rijdt er altijd wel een taxi. En ja hoor. Het systeem dat ze hebben, werkt prima. Het is een lange slingerende rij vergelijkbaar met de Efteling, maar dan zonder bordjes hoe lang je moet wachten. Terwijl we naar de rij liepen kwamen er verschillende illegale taxichauffeurs op ons af die ons wel wilden vervoeren. Vanwege geruchten over discussies over - achteraf - de woekerprijzen, hebben we het niet eens overwogen. Wij zijn netjes aangesloten bij de rij wachtenden voor de legale taxi's. En dat systeem is heel eerlijk. Je volgt de rij, wacht netjes je beurt af en een medewerker geeft aan naar welke taxi je gaat. Je hebt daardoor ook niet het risico dat zo'n taxi je laat staan omdat 'ie je een beetje eng vindt of bang is voor een taalbarriere. Al met al hebben we zo'n 20 minuten in de rij gestaan en dat viel erg mee gezien het tijdstip. De taxichauffeur kende de locatie van het hotel niet, maar wist wel ongeveer hoe hij richting Lama Tempel moest rijden. Nou, dan ben je al een heel eind aangezien dat vlak bij het hotel is. Toen hij het niet zeker meer wist, vroeg hij gewoon bij elke kruising hoe hij moest rijden. Geen probleem, wij wisten de weg wel. En we zijn precies op het goede punt afgezet. Uiteindelijk was de 'normale' taxi nog geen 1/3 van de prijs van een prive taxi. Dat scheelt nogal een slok op een borrel.

Het was weer erg druk in de hutong en de restaurantjes zaten weer helemaal vol. Dat hadden we wel verwacht gezien het tijdstip waarop we aankwamen. We hadden in de taxi daarom al besloten dat we geen zin hadden om op restaurantjes-jacht te gaan en dat we gewoon in het hotel zouden eten. Wel weer westerse maaltijden, maar who cares? Dus de beef curry besteld met gefrituurde uienringen en champignonensoep. Smaakte prima. En nu lekker uitrusten. We weten nog niet wat we morgen gaan doen. We hebben wel een aantal suggesties op het 'programma' staan maar of we dat gaan doen en wanneer we wat gaan doen, zien we nog wel. Eerst even bijkomen van de reis. Oja, we hebben weer dezelfde kamer als vorig jaar! Leuk!