De Verboden stad en de theeceremonie

En alweer de vierde dag van de vakantie en de derde dag in Beijing. Vandaag om 07:30 opgestaan zodat we lekker rustig aan konden doen en konden ontbijten. Om 09:00 werden we opgehaald door de Nederlandse gids voor een excursie naar de Verboden Stad en later de theeceremonie. Al snel in de gaten dat het met de gids geen warme band zou gaan worden, maar het is maar voor een paar dagen (het lijkt niet echt een ochtendmens).

Met de taxi naar de Verboden Stad. Daar aangekomen was het echt megadruk, vooral met Chinezen. Het is echt een megagroot complex met verschillende hallen, paleizen en woonvertrekken. Met bijna een kilometer lang en 750 meter breed is het dus best groot te noemen. Op de hoogtij dagen woonden er zo'n 10.000 mensen. We hebben de Hal van de Opperste Harmonie bezocht met de drakentroon. En we hebben nog verder gestruind waarbij de gids vertelde over hoe het er destijds toe ging, de symboliek en een stuk geschiedenis van de verschillende dynastieen. Daarna zijn we naar de porselein tentoonstelling in een ander deel van het complex gegaan.

Vervolgens zijn we met een taxi naar het Plein van de Hemelse vrede gereden. Dat was dan wel weer aardig van de gids. Hoewel het vaak lijkt alsof het een groot plein is met aan de ene kant het portret van Mao boven de poort en aan de andere kant het Mausoleum, loopt er eigenlijk een brede weg doorheen (vol met verkeer). Omdat je maar op een paar plaatsen kunt uitstappen, hebben we een rondje om het plein heen gereden zodat we het toch nog goed konden bekijken.

Daarna zijn we naar het theehuis gereden voor de theeceremonie. Het theehuis bevindt zich vlak bij de Confuciustempel (en dus ook niet zover van ons hotel af). Gedurende de hele ceremonie, die vooral in het teken staat van de techniek van theezetten en de smaak van de thee en minder in alle handelingen eromheen (zoals bij de Japanse theeceremonie), werd alles duidelijk uitgelegd. We hebben een witte thee, licht rode (Oolong) thee en zwaardere rode thee geproefd. De zwaarte zit hem vooral in de mate waarin de thee gefermenteerd is. Het was erg interessant om eens mee te maken en vooral de hele ceremonie eromheen was erg leuk om te zien. Qua smaak vonden we beiden de witte thee het lekkerst. De gids zelf vond de Oolong thee het lekkerst (wij dus niet :-) ).

Vervolgens zijn we rustig teruggelopen naar het hotel waar we nog even een late lunch genomen hebben. Op de kamer hebben we even uitgerust en rond 17:30 zijn we gaan eten verderop in de straat waar ze bij Lao Liu Mongoolse hot pot serveerden. Nog nooit gehad, maar wel lekker. Je kiest eerst drie vleesproducten uit (ze hebben met name lams- en schapenvlees) en vervolgens 5 groenten (wij hadden spinazie, lotusscheuten, zoete aardappelen, Chinese kool en een soort van grote champignons). Dat doe je in het water van de hot pot en zodra het gaar is (wat heel snel is) haal je het eruit, doop je het in een schaaltje met een soort saus (die je eerst zelf met fijngesneden groenten moet mengen) en eet je het op. Natuurlijk met stokjes. We waren wederom de enige "westerlingen". Omdat we het nog nooit gegeten hadden, hebben we hier en daar wel wat hulp gevraagd. Conny heeft nog in het Chinees gevraagd of het niet pittig was en ze begrepen haar ook nog! Nee, was niet pittig. Nou dat klopte. Toch weer handig zo'n woordenboek app. Conny heeft ook in het chinees om water gevraagd, dat ging niet helemaal goed. Als je in Nederland om water vraagt in een restaurant, krijg je automatisch koud water. Als je in Beijing om water vraagt, krijg je automatisch warm water. Dus de volgende keer vragen om KOUD water :-) .

Toen we het eten op hadden, besloten we om naar het Olympisch stadion te gaan. Dat ging nog niet vanzelf. De dame van het hotel kon telefonisch geen taxi bereiken, dus op die manier lukte het sowieso niet. Toen stelde ze voor om na haar dienst (20:00 uur) naar de straat te gaan en dan zou zij ons helpen om een taxi te krijgen, want we wilden graag dat de taxi bij het stadion op ons zou wachten. Anders sta je daar buiten de 4e ring en kom je niet meer terug. Nou, de ene wilde niet wachten, de ander wilde niet naar het Olympisch stadion. De dame van het hotel was op een gegeven moment de wanhoop nabij en wij maar zeggen: joh, geeft niets, dan gaan we gewoon niet, geen probleem. Maar nee hoor, wilde ze niets van weten. Dan maar met een app. Nee, geen internet. Uiteindelijk heeft ze toch een taxichauffeur bereid gevonden om ons mee te nemen. Eenmaal op de plek aangekomen kon de taxi niet dichtbij parkeren (dus heeft hij hem illegaal langs de weg geparkeerd). Wij de taxi uit. Nou, dat was nog een hele toer. Je moest helemaal omlopen en dan nog een heel stuk lopen. Dus Cees is weer teruggelopen richting taxi en Conny is op een hol en een draf omgelopen en heeft gefilmd en gefotografeerd. Niet helemaal het terrein op gelopen, dat zou veel te lang geduurd hebben. Maar we hebben de beelden :-) . En Cees heeft de gebouwen "live" gezien vanuit de taxi toen we op de terugweg reden. Dus missie toch geslaagd, zij het met wat omwegen :-) .

Vandaag hebben we nog geboft met het weer. Er was regen voorspeld, maar het heeft een piepklein beetje gedruppeld en later heeft de zon geschenen. Morgen gaan we waarschijnlijk niet boffen met het weer want er wordt flink wat regen voorspeld. En dan hebben we nog wel een buitenactiviteit (het Zomerpaleis). Ach, we zullen zien. De regenponcho's liggen al klaar...