Nieuwe schoenen en weer de Atlantische Oceaan

Dat waren we nog vergeten te vertellen! Gisteren tijdens de rooibostour maakte de gids gebruik van een oude jeep wat eigenlijk een omgebouwde truck was (achterbak eraf en banken erop) en die truck had al zeker 500.000 kilometer op de teller. Dus het was een oudje en die had wat moeite met starten. Dus toen we onderweg gestopt waren, je voelt hem al aankomen, kreeg hij hem niet meer aan de praat. Of we even wilden duwen... Eh, tuurlijk joh! Dus iedereen eruit en wij de wagen aanduwen (Lina en Linda uiteraard niet en Conny "playbackte" mee). Hebben we dat ook weer eens meegemaakt :-)

Vanochtend zijn Cees en Conny inderdaad nog even in de jacuzzi geweest. Was een stuk warmer dan eergisteren. Maar ja, toen was de slimmerik die de jacuzzi had laten vollopen vergeten om de kraan dicht te draaien. Dus de jacuzzi was tot de rand toe gevuld (eigenlijk tot over de rand) en een heel vol bad verwarmen duurt natuurlijk langer dan een halfvol bad verwarmen. Kortom, we hadden een heerlijk warm badje en dit keer was het ook niet erg om er uit te stappen want het was buiten ook heerlijk warm.

Nadat de auto weer was ingeladen moesten we de schoenen van Lina ophalen in Clanwilliam. Daar aangekomen bleek dat de schoen niet klaar was en we drie kwartier moesten wachten. Drie kwartier wachten? Voor een zooltje en hakje die onder een schoen gelijmd werden? Daar snapten we even niets van. Zelfs de schoenmaker in Leeuwarden (en die is niet altijd snel) doet dat nog sneller bij wijze van spreken. Dus wij toch een tikkeltje balend wachten. Op een gegeven moment kwamen er vier mannen binnen waarvan 3 op slippers en eentje op blote voeten. Dus wij grappen tegen elkaar "Nou, die heeft het 't hardst nodig om nieuwe schoenen te kopen". Tja, en dan blijkt dat je moet oppassen, want dat werd dus verstaan en iedereen zat dus te lachen.

Na een tijdje zei de dame achter de balie dat de heren wel een kijkje mochten nemen in de fabriek. Nou, das lekker dan, wij zitten hier wortel te schieten en werden naar een museum gestuurd :-) . Toen ze ons zag kijken vroeg ze of wij het ook leuk zouden vinden. Ja natuurlijk zouden we dat leuk vinden. Dus wij de fabriek in en inderdaad wordt alles met de hand gemaakt. We zagen zelfs Lina`s schoen voorbij komen die gepolijst werd. Na een tijdje werden we de winkel weer ingeroepen en stond de schoenmaker met de schoen klaar. Hij bood nog zijn excuses aan dat hij ons teleurgesteld had (nou, das dan ook wel weer wat zwaar aangezet, zo erg was het nou ook weer niet), maar hij moest even een nieuw paar maken. Een nieuw paar maken? Wij dachten dat hij het over een andere klant had, maar toen ging hij vertellen dat het te lastig was om onder het "bestaande" paar een extra zool en hak te plaatsen, dus hebben ze een nieuw paar schoenen gemaakt voor Lina. Jeetje joh, had dat dan gezegd. Nu snapten we ook waarom het nog niet klaar was! Dus wij hem duizend keer bedankt, en eerlijk is eerlijk, Lina heeft nog nooit eerder een paar schoenen gehad waarvan de zool van de rechterschoen exact hetzelfde was als die van de linkerschoen! Dus Lina helemaal blij, schoenmaker helemaal blij, wij allemaal helemaal blij en opgetogen weer verder gereisd naar Britannia Bay.

Onderweg in Piketberg (ongeveer halverwege) nog boodschappen gedaan en pannenkoeken voor lunch (Cees een broodje "wors") gegeten en daarna verder naar de accommodatie. Daar aangekomen bleek dat de eigenaresse Lucille heet en dat is me toch een aardige vrouw! Er hangt een bordje bij de deur dat het huis klein is, maar het welkom warm. Nou dat klopt dus precies! Op de vraag van Conny hoe laat we moesten uitchecken was het antwoord "Oh, dat maakt niet uit. Het zou fijn zijn als het voor 13:00 uur was. Dan kun je lekker uitslapen en van de ochtend genieten". En we mochten gebruik maken van haar internetverbinding (dus we hebben weer wat verhalen kunnen uploaden!) en later kwam ze met drie glaasjes wijn (Hanepoot) en wat chipjes aan als aperitief. Zo hartelijk en gemeend.

Morgen gaan we dus blijkbaar "verplicht" uitslapen :-) en hopen dat het weer een beetje meezit. We reizen dan via West Coast National Park naar Hout Baai waar we nog 2 nachten zullen slapen en dan komt het einde van de vakantie al heel hard in zicht. Zucht!