Oude dorpjes en de Panorma route

Vanochtend weer rond 07:30 opgestaan en lekker rustig aan gedaan, ontbeten en toen de auto weer ingepakt. De jongen van de lodge vertelde nog dat er in een huisje nog allemaal spullen stonden. Hij de huurder gebeld, of die nog van plan was om een nachtje langer te blijven. Nee, ze zaten in het Kruger Park en kwamen na 11 uur de spullen wel weer halen. Was die jongen niet zo blij mee. Hij zei nog "en ik kan er niet eens iets van zeggen, want de gast is zwart en dan ben ik een racist". Tja, das dan weer de andere kant...

Eerst nog even water gehaald in Sabie en toen op weg naar Pilgrim's Rest, het openlucht museum waar we het eerder al over hadden. Tjonge jonge, die weg door het dorpje heen loopt dus schuin omhoog. En met 30+ graden is dat best een hele trip om een rolstoel omhoog te duwen. Maar voordeel daarvan is weer, dat je op de terugweg naar beneden gaat en dat is toch een stuk makkelijker :-) . We hadden de auto geparkeerd bij, waar we later pas achterkwamen, de zogenaamde wasstraat. Oftewel, parkeer hier je auto en wij wassen hem en jij betaalt. Uh, ok... Hij was inderdaad wel schoon en ze hadden er inderdaad goed op gepast, maar dat bordje "carwash" wat strategisch achter een boom geplaatst was, had wel een tikkeltje groter gemogen :-)

En toen door naar God's Window. Op verzoek van Lina (volgens Lina niet, volgens Conny en Cees wel). Ook hier een tripje omhoog, Conny hield de rolstoel bij het eerste opritje bijna niet (dat was steil!) dus gelijk 3 man er omheen om mee te helpen duwen (anders was ze pardoes de oprit weer afgejoetst).

Gelukkig was het nog steeds helder bij God's Window (net als vorig jaar) dus hadden we weer een prachtig uitzicht waar we heerlijk een tijdje van genoten hebben. Conny ging ondertussen nog even het drinken uit de auto halen en liep de korte route met, wat ze toen dacht, wat vliegen bij een stenen prullenbak. Totdat ze langs de prullenbak liep. Bleek een heel bijennest in te zitten. Dus even een sprintje getrokken en niets aan de hand.

Toen weer terug naar de parkeerplaats, wat souvenirs gekocht en op naar Thornhill. Bourke's Luck Potholes en de Drie Rondavels zijn maar voorbij gereden, het streven was om voor het donker bij Thornhill aan te komen. En geloof het of niet... dat is gelukt! Ondanks de vrachtwagens die niet harder dan 20 gingen, de koeien en geiten die de weg overstaken en meer van dat soort dingen. Een unicum dus!

Aangekomen bij Thornhill stonden ze weer met het welkomsdrankje klaar. Snel de spullen uit de auto en vervolgens werd er op de trom geslagen voor het avondeten. En toen ging het mis... Lina heeft altijd (maar dan ook echt altijd!) haar tas bij zich. Nu hadden we die, in de kast nog wel, opgeruimd en wat blijkt bij terugkomst: blijkbaar had iemand een onbedwingbare behoefte aan wel 20 Rand (ofwel nog geen 2 Euro) en had diegene het harder nodig dan wij. In ieder geval, daar hebben we weer van geleerd, dus de boel achter slot en grendel (hebben geen sleutel van de deur, maar we hebben wel het kettingslot van de rolstoel, ha ha ha). Vorig jaar had Conny al het vermoeden dat ze in een tas hadden gekeken, maar daar zat toen geen geld in. En uiteraard gaat het niet om die 20 Rand, maar het is geen fijn idee dat iemand, terwijl jij een 15 meter verderop uit het zicht zit in jouw spullen zit te snuffelen. Nou ja, laten we het maar op dommigheid van onszelf houden.

Morgen gaan we een game drive maken en moeten we 06:15 klaar staan voor vertrek. Zal ons benieuwen wat we gaan zien...