Sunrise game drive
Door: Conny
Blijf op de hoogte en volg Cees en Conny
10 September 2009 | Zuid-Afrika, Pretoria
Vanochtend op een belachelijk vroege tijd opgestaan en om 05:15 stonden wij paraat bij de verzamelplaats. Rond 05:30 vertrokken we voor de sunrise game drive. De gids hield eerst een praatje over wat allemaal niet mocht (en dat was best veel) en daarna dat er geen garanties gegeven werden over de dieren die we gingen zien. En als we dieren zagen, dan moesten we stop roepen en niet zeggen wat voor dier het was, want dat zou Hubert wel zeggen (sprak over zichzelf in de derde persoon enkelvoud).
Nou, Hubert heeft duidelijk het verkeerde beroep gekozen want het begon al met een nijlpaard dat hij niet zag en Conny en Cees wel. Was wel grappig om te zien, liep langs het water. En daarna werd het helemaal mooi. We gingen van de "hoofdweg" af een S-weg in. En na ongeveer 5 minuten rijden riepen Conny en Cees "Stop! Leeuwen aan de linkerkant". Had Hubert dus niet gezien. Wij gelukkig wel dus hij reed een stukje de bush in zodat we het allemaal goed konden zien en foto`s konden maken. Het waren twee leeuwinnen en 2 leeuwen. Tussen de leeuwinnen in lagen ook twee jonkies (moeten we nog zeggen dat Hubert die niet gezien had?). Zo mooi om te zien! Na ongeveer een kwartiertje reden we weer verder en riep een andere dame "Stop!". Bleek een giraffe aan de kant van de weg te staan. En inderdaad, superoog had hem nog niet gezien.
En toen gebeurde het: Hubert zag het licht! En wees ons op een olifant aan de overkant van de rivier... Olifant? Is ie daar niet een beetje te klein voor? Bleek dus geen olifant maar een buffel te zijn. Ach, het gaat om het idee zullen we maar zeggen :-) Trouwens, Hubert was de enige die met enthousiasme naar de "olifant" keek. De rest keek allemaal naar de ongeveer 15 bavianen die over de weg liepen. Een baviaan was bij iemand op de motorkap gaan zitten. Mensen zaten er een beetje beduusd bij zo van "daar zitten we dan". Aan de kant van de weg zag Conny een baviaan met iets groens (dachten eerst een vrucht o.i.d.) maar dat bleek dus een Chupachup lollie te zijn! Ondanks dat je er om moet lachen dat de baviaan de lollie op dezelfde manier opeet als wij mensen, is het natuurlijk te treurig voor woorden dat iemand blijkbaar een lollie uit het raam van de auto heeft gedonderd. Zal een lekker gebitje worden...
En weer door. Tot Huberts grote verdriet bleef het daarna een beetje uit met dieren en tot zijn grote vreugde zag hij op een brug allemaal auto's staan die naar een (in het Afrikaans) "bromvoel" stonden te kijken. We hadden in het Cheetah Centrum gehoord dat deze vogels ernstig bedreigd waren. Hebben we toch een beetje twijfels over aangezien we er gisteren drie zagen en vandaag dan weer twee. Of we hebben wel heel erg veel geluk.
Daarna weer verder tot Conny stop riep voor een paar buffels aan de kant van de weg (wij hebben dan wel de ettelijke gezien, maar misschien de andere passagiers niet). Hubert een verhaaltje over buffels verteld en weer door. We hebben de moed maar opgegeven om hem op een witruggier in de boom te attenderen.
Vlak bij Skukuza moesten we nog een tijdje wachten omdat een hele kolonie parelhoenders van links naar rechts en weer terug de weg over staken. Daar sta je dan, keurig te wachten tot een stel besluiteloze vogels hun keuze hebben gemaakt :-)
Al met al was het een leuke game drive, vooral vanwege de dieren die we gezien hebben. De gids was vol goede wil, maar het wilde niet helemaal lukken, maar zoals gezegd, wij hebben ons prima vermaakt. Terug bij Skukuza zijn we naar onze rondavel gegaan waar we lekker hebben ontbeten.
Rond een uur of 11:30 zijn we in de auto gestapt om zelf rond te gaan rijden. We hadden van te voren al een route uitgestippeld waar we ruimschoots de tijd voor hadden. Dus over de S114 op naar Malelane. Net als gisteren was het weer bewolkt maar wel droog. We waren net de poort uit of we kwamen de parelhoenders weer tegen. Dus ook wij weer netjes wachten totdat ze aan de kant waren.
Al heel snel zagen we een olifant langs de weg staan. Was een mannetje (was alleen) en behoorlijk groot. Hoevaak je ook olifanten ziet, het verveelt nooit en blijft altijd een prachtig gezicht. Vervolgens zagen we een paar wrattenzwijnen met de vogeltjes op hun rug (hadden we nog niet eerder gezien bij een wrattenzwijn). Toen werd het een tijdje stil met de dieren. We zagen wel veel kudu`s, giraffen en uiteraard impala`s en heel in de verte wat olifanten, maar verder bleef het eigenlijk uit met de pret. Totdat we de "Jock of the bushveld" weg insloegen en een paar dwergmangoesten aan de kant van de weg liepen. Zo grappig, net als de zebramangoesten maar dan heel klein.
Na een tijdje kwamen we langs de Afsaal picknickplaats waar we geluncht hebben (Lina en Conny pannenkoeken en Cees een boerewors roll, alles voor nog geen 5 Euro). Uiteraard waren er weer domme mensen die de vogels gingen voeren. Dus in een mum van tijd zaten er legio vogels om hen heen. Wij waren niet van plan om ze te voeren, dus wij hadden er geen last van. Nou ja, er kwam er 1 op de tafel zitten, wat gelijk een mooi moment was voor een close up. We waren precies op tijd want nadat wij besteld hadden, ging het loket dicht. Mazzel dus.
Toen we de lunch op hadden zijn we verder gereden via de hoofdweg. Op een gegeven moment kwamen we langs een drinkplaats waar twee giraffen stonden om te drinken. Toch apart hoe ze dan door hun voorpoten gaan om het water te drinken. En nog knapper, hoe ze weer overeind komen.
Nadat we verder gereden waren, zagen we een neushoorn aan de overkant van de rivier. Wij filmen en foto`s nemen. De neushoorn liep door achter een bosje, wij de auto in de achteruit. Was grappig, er waren verschillende mensen die ook stopten, maar die konden niet zien waar wij naar keken. We hebben een tegenligger er maar even op gewezen, zou jammer zijn als ze dat gingen missen.
En toen weer terug naar Skukuza. Vanavond heerlijk kudu gegeten in het restaurant, op een terrasje met uitzicht op de rivier en met het gejoel van hyena's op de achtergrond. Gezellig met olielampen op de tafel. Nog even wat boodschapjes gedaan en toen naar huis.
Morgen vertrekken we richting Komatipoort en kunnen we lekker uitslapen. Hoera!
Nou, Hubert heeft duidelijk het verkeerde beroep gekozen want het begon al met een nijlpaard dat hij niet zag en Conny en Cees wel. Was wel grappig om te zien, liep langs het water. En daarna werd het helemaal mooi. We gingen van de "hoofdweg" af een S-weg in. En na ongeveer 5 minuten rijden riepen Conny en Cees "Stop! Leeuwen aan de linkerkant". Had Hubert dus niet gezien. Wij gelukkig wel dus hij reed een stukje de bush in zodat we het allemaal goed konden zien en foto`s konden maken. Het waren twee leeuwinnen en 2 leeuwen. Tussen de leeuwinnen in lagen ook twee jonkies (moeten we nog zeggen dat Hubert die niet gezien had?). Zo mooi om te zien! Na ongeveer een kwartiertje reden we weer verder en riep een andere dame "Stop!". Bleek een giraffe aan de kant van de weg te staan. En inderdaad, superoog had hem nog niet gezien.
En toen gebeurde het: Hubert zag het licht! En wees ons op een olifant aan de overkant van de rivier... Olifant? Is ie daar niet een beetje te klein voor? Bleek dus geen olifant maar een buffel te zijn. Ach, het gaat om het idee zullen we maar zeggen :-) Trouwens, Hubert was de enige die met enthousiasme naar de "olifant" keek. De rest keek allemaal naar de ongeveer 15 bavianen die over de weg liepen. Een baviaan was bij iemand op de motorkap gaan zitten. Mensen zaten er een beetje beduusd bij zo van "daar zitten we dan". Aan de kant van de weg zag Conny een baviaan met iets groens (dachten eerst een vrucht o.i.d.) maar dat bleek dus een Chupachup lollie te zijn! Ondanks dat je er om moet lachen dat de baviaan de lollie op dezelfde manier opeet als wij mensen, is het natuurlijk te treurig voor woorden dat iemand blijkbaar een lollie uit het raam van de auto heeft gedonderd. Zal een lekker gebitje worden...
En weer door. Tot Huberts grote verdriet bleef het daarna een beetje uit met dieren en tot zijn grote vreugde zag hij op een brug allemaal auto's staan die naar een (in het Afrikaans) "bromvoel" stonden te kijken. We hadden in het Cheetah Centrum gehoord dat deze vogels ernstig bedreigd waren. Hebben we toch een beetje twijfels over aangezien we er gisteren drie zagen en vandaag dan weer twee. Of we hebben wel heel erg veel geluk.
Daarna weer verder tot Conny stop riep voor een paar buffels aan de kant van de weg (wij hebben dan wel de ettelijke gezien, maar misschien de andere passagiers niet). Hubert een verhaaltje over buffels verteld en weer door. We hebben de moed maar opgegeven om hem op een witruggier in de boom te attenderen.
Vlak bij Skukuza moesten we nog een tijdje wachten omdat een hele kolonie parelhoenders van links naar rechts en weer terug de weg over staken. Daar sta je dan, keurig te wachten tot een stel besluiteloze vogels hun keuze hebben gemaakt :-)
Al met al was het een leuke game drive, vooral vanwege de dieren die we gezien hebben. De gids was vol goede wil, maar het wilde niet helemaal lukken, maar zoals gezegd, wij hebben ons prima vermaakt. Terug bij Skukuza zijn we naar onze rondavel gegaan waar we lekker hebben ontbeten.
Rond een uur of 11:30 zijn we in de auto gestapt om zelf rond te gaan rijden. We hadden van te voren al een route uitgestippeld waar we ruimschoots de tijd voor hadden. Dus over de S114 op naar Malelane. Net als gisteren was het weer bewolkt maar wel droog. We waren net de poort uit of we kwamen de parelhoenders weer tegen. Dus ook wij weer netjes wachten totdat ze aan de kant waren.
Al heel snel zagen we een olifant langs de weg staan. Was een mannetje (was alleen) en behoorlijk groot. Hoevaak je ook olifanten ziet, het verveelt nooit en blijft altijd een prachtig gezicht. Vervolgens zagen we een paar wrattenzwijnen met de vogeltjes op hun rug (hadden we nog niet eerder gezien bij een wrattenzwijn). Toen werd het een tijdje stil met de dieren. We zagen wel veel kudu`s, giraffen en uiteraard impala`s en heel in de verte wat olifanten, maar verder bleef het eigenlijk uit met de pret. Totdat we de "Jock of the bushveld" weg insloegen en een paar dwergmangoesten aan de kant van de weg liepen. Zo grappig, net als de zebramangoesten maar dan heel klein.
Na een tijdje kwamen we langs de Afsaal picknickplaats waar we geluncht hebben (Lina en Conny pannenkoeken en Cees een boerewors roll, alles voor nog geen 5 Euro). Uiteraard waren er weer domme mensen die de vogels gingen voeren. Dus in een mum van tijd zaten er legio vogels om hen heen. Wij waren niet van plan om ze te voeren, dus wij hadden er geen last van. Nou ja, er kwam er 1 op de tafel zitten, wat gelijk een mooi moment was voor een close up. We waren precies op tijd want nadat wij besteld hadden, ging het loket dicht. Mazzel dus.
Toen we de lunch op hadden zijn we verder gereden via de hoofdweg. Op een gegeven moment kwamen we langs een drinkplaats waar twee giraffen stonden om te drinken. Toch apart hoe ze dan door hun voorpoten gaan om het water te drinken. En nog knapper, hoe ze weer overeind komen.
Nadat we verder gereden waren, zagen we een neushoorn aan de overkant van de rivier. Wij filmen en foto`s nemen. De neushoorn liep door achter een bosje, wij de auto in de achteruit. Was grappig, er waren verschillende mensen die ook stopten, maar die konden niet zien waar wij naar keken. We hebben een tegenligger er maar even op gewezen, zou jammer zijn als ze dat gingen missen.
En toen weer terug naar Skukuza. Vanavond heerlijk kudu gegeten in het restaurant, op een terrasje met uitzicht op de rivier en met het gejoel van hyena's op de achtergrond. Gezellig met olielampen op de tafel. Nog even wat boodschapjes gedaan en toen naar huis.
Morgen vertrekken we richting Komatipoort en kunnen we lekker uitslapen. Hoera!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
