Bethlehem en man met kruis

Vandaag niet al te laat opgestaan omdat we nog een lange rit voor de boeg hadden van Golden Gate National Park naar Kimberley, meer dan 400 kilometer (waar je dan ook de hele dag over doet). De muis heeft nog wel een bezoekje gebracht aan de keuken zagen we, maar verder was er niets te halen, dus geen last meer van gehad.

Na het ontbijt de auto achteruit de heuvel op gereden, zodat Lina niet te ver hoefde te lopen. Conny durfde niet uit te stappen omdat ze visioenen had van een auto waarvan de handrem knapt en een auto die van de berg afhobbelt. Uiteraard niet gebeurd (duh!). Lina in de auto en naar beneden.

Toen Cees en Conny het uitzicht stonden te filmen en te fotograferen riep Lina ineens "een jakhals" en inderdaad, daar kwam dus doodleuk en totaal onverwacht een jakhals aanlopen. Prachtig! We waren zo onder de indruk dat we vergaten dat we voor 10 uur moesten uitchecken. Dus om 10:10 waren we pas bij de receptie. Was geen enkel probleem, werd niet eens iets van gezegd. En vervolgens begon de rit naar Kimberley. Via Clarens reden we richting Bethlehem.

We waren net grapjes aan het maken over een stal zoeken in Bethlehem toen we, geloof het of niet, bij Bethlehem een man tegen kwamen met een heel groot kruis op zijn rug (zeker 2 meter hoog). Het duurde een fractie van een seconde voordat we ons realiseerden wat we zagen en dat we dus bij Bethlehem een man met een kruis zagen. Een tijdje later kwamen we een wandelaar tegen die een vlag op zijn rugzak had waar "Jesus" op stond. Dus vermoedelijk een of andere pelgrimage naar Bethlehem. Zonder iemand voor het hoofd te willen stoten, we hebben toch wel even gegrinnikt.

De volgende stad op de route was Senekal en daarna Winburg. In Winburg zijn we even gestopt om de benen te strekken en te lunchen. Cees bestelde een "double beef burger" en kreeg ook daadwerkelijk een dubbel dikke burger (tja, weet waarom je vraagt :-) ). Conny en Lina gingen voor de chicken burgers. Met een milkshake! We hebben ook nog krasloten gekocht (a 3 Rand per stuk) en Lina had een prijs! Van wel 3 Rand :-) Maar niet geincasseerd, leuk(er) voor het plakboek.

De omgeving bestaat eigenlijk voor 99% uit (droge) graslanden met koeien. Niet de meest inspirerende route. In het begin is het wel leuk maar na 300 kilometer begint het toch een tikkie te vervelen. Aan de andere kant, je vraagt je af van wie die koeien zijn, in de wijde omtrek is geen huis te bekennen. Op de "snelweg" kom je van alles tegen, van wandelaars die ineens oversteken tot wielrenners en paarden in de berm. We hebben zelfs letterlijk een paar druppen regen op de voorruit gehad.

Je kunt wel merken dat Zuid Afrika zich voorbereid op de WK volgend jaar. Overal zijn wegwerkzaamheden (met wachttijden van bijvoorbeeld 20 minuten, moet je in Nederland mee aankomen). En de wegen zijn in betere staat dan vorig jaar. De borden "potholes" staan er nog wel, maar in de hele weg is geen gat te vinden. De wegen zijn er dus echt een stuk op vooruit gegaan sinds vorig jaar.

Vervolgens gingen we door richting Bloemfontein en Kimberley. Onderweg in Petrusburg nog even getankt en toen het laatste stuk naar Kimberley gereden. Blijft toch best een rit, ondanks dat de afstand voor Zuid Afrikaanse begrippen misschien niet eens zo heel groot was. De accommodatie was snel gevonden. En tja, wat moeten we daar nu over zeggen. Cees zei het heel plastisch "ik heb nog nooit zo`n steriele ruimte gezien". Er is geen enkele poging ondernomen om het ook maar een tikkeltje leuk aan te kleden. Nou ja, wij vermaken ons wel en maken het zelf wel gezellig.

Omdat we geen zin hadden om uit eten te gaan, maar even naar de Kwikspar geweest om eten te halen. Prima maaltijd, niets aan toe te voegen.

Morgen is het een heugelijke dag (Conny jarig) en gaan we naar The Big Hole. Zal ons benieuwen. Lekker luxe: het ontbijt wordt op de kamer gebracht!